Van maart tot kerst komen er aardbeien van het bedrijf van de Kalters. Met dank natuurlijk aan de bijen en de hommels. En aan een mooi en sterk aardbeienras: Sonsation.
Zo eind juni, begin juli breekt er een rustiger periode aan in de kassen van Kalter Aardbeien in het Overijsselse IJsselmuiden. Een deel van de kassen wordt dan ‘geruimd’, vertelt Annet Kalter: ‘De aardbeienplantjes, waarvan twee keer is geoogst, worden dan weggegooid. De hausse aan aardbeien is in begin mei. Op dit moment hebben we nog aardbeien beschikbaar voor verkoop in de winkel en voor de pluktuin, waar jong en oud van half april tot en met de herfstvakantie kunnen komen plukken. Deze aardbeien zijn vooral geteeld in groeitunnels, want inmiddels wordt het te warm in de kassen.’
Kalter produceert aardbeien vanaf half maart tot de kerst. De kas is opgedeeld in 4 afdelingen en in elke afdeling komen 3 keer per jaar nieuwe planten. ‘Tussen januari en augustus zetten we elke maand een afdeling vol, zo is er altijd een afdeling waar we kunnen plukken en zitten we nooit zonder aardbeien’, vermeldt de website. Door het donkere voorjaar ging het seizoen wel tien dagen later van start. Dat weet Annet Kalter (49) zo precies omdat haar man op 15 maart jarig is. ‘Op die dag proberen we altijd alle planten in de hele kas te hebben.’
Bijen en hommels
Onmisbaar in het hele proces zijn bijen en hommels. Wat normaal is buiten in de natuur moet in de kas natuurlijk ook plaatsvinden: de bevruchting door deze insecten van de bloesems die uitgroeien tot de vruchten. Annet Kalter: ‘Zonder bestuiving geen aardbeien! Beide insecten hebben we het hele jaar door nodig.’ Bij de imker ‘huurt’ ze een bijenvolk, meestal zo’n 2.000 bijen. De hommels worden besteld bij een laboratorium. Die arriveren met zijn zestigen gewoon over de post. ‘Bijen vliegen alleen bij mooi weer, daarom hebben we ook hommels nodig. Die zijn ook actief op donkere dagen. Maar de bijen zijn het belangrijkste. Zij doen heel secuur een rondje door de bloem. Hommels zijn wat lomper. Daardoor kan de latere vrucht worden beschadigd en krijg je een minder mooie aardbei.’
Van het gas af
Negen jaar geleden draaide het bedrijf definitief de gaskraan dicht en stapte over op aardwarmte door aansluiting op een aardwarmtenetwerk. Komkommerkwekerijen in de omgeving maakten al gebruik van deze energiebron, waarvoor twee putten van ruim 1950 m diep zijn geboord. Annet Kalter: ‘De komkommerkwekerijen verwarmen de kassen met water van 73 graden Celsius. Zij koelen het water tot ongeveer 40 graden Celsius. De temperatuur van dit retourwater is voldoende om de aardbeikassen duurzaam en zonder CO2-uitstoot te verwarmen.’ Daarna is het water afgekoeld tot 25 graden, een temperatuur waarmee het naburige zaadteeltbedrijf hun kassen precies voldoende warm kan houden. Verder wordt bij Kalter Aardbeien elektriciteit opgewekt met behulp van zonnepanelen.
Nieuw ras
Voorheen teelden de Kalters aardbeien van het ras Elsanta. Totdat een aardbeiveredelingsbedrijf in de buurt bij hen aankwam met een nieuw ras, Sonsation. Annet Kalter: ‘Zij doen allerlei proeven met aardbeienrassen. Wil je dit ras eens proberen, vroegen ze. En dat bleek bingo. De Sonsation smaakt heerlijk, is bestand tegen ziekten en bovendien goed houdbaar.’ Ook dat laatste is belangrijk, omdat de Kalters ook exporteren: naar Zweden, het Verenigd Koninkrijk, Ierland en Denemarken. ‘Toen we zelf een reis naar Bonaire maakten, zagen we daar dat onze aardbeien de lange tocht van kas en exporteur naar vliegveld, opslag en plaatselijke supermarkt goed kunnen doorstaan.’
Maar verser dan thuis in IJsselmuiden, direct geplukt van de plant, krijg je ze niet. Annet Kalter: ‘En ook in de yoghurt vind ik ze heerlijk.’